Atıldı bir kurşun bilmem ne yandan Vuruldu Arslan Bey cihan ağladı Memduh Bey tutuştu ciğerden candan Öksüz kalan sabi sıbyan ağladı
Bir tuzakla has bahçeye girdiler Havuzun başında biraz durdular Baba oğul bir arada vurdular Gökte melek yerde insan ağladı
Söyleyin Pehlivan beyleri gelsin Düşmanını seçip arayıp bulsun Duyan ahbaplarım yasımı tutsun Kırşehir Keskin Kaman ağladı.
Sofralar yıkıldı demler döküldü Kavim akrabanın beli büküldü Ağıtlar ağlandı yaslar çekildi Ak konağa bakan mihman ağladı
Oğlu Orhan göçtü on beş yaşında Hiç lezzet kalmadı tatlı aşında Zalim düşman gezer imiş peşinde Şu Anadolu da duyan ağladı
Bedirhan Bey Orhan Fikri ağlaştı Taki yavrum yandı yandı dolaştı Küheylanlar ak koyunlar meleşti Erzurum la Kars Kağızman ağladı
Kadınlar ağlaşır vurur dizine Vurulmuş da kanlar akmış yüzüne Duman çökmüş Beyobası düzüne Hasan Dağı Erciyes Kozan ağladı
Harap oldu Beyobası bucağı Çok ağladı bugün İslam sancağı Sebep olanların batsın ocağı Can ciğer kardeşi İhsan ağladı
Fakir fukaraya yardım ederdi Düşkünlerin ellerinden tutardı Kavga olsa bir orduya yeterdi Kılıç kalkan ulu meydan ağladı
Aslı kahramandı Pehlivanzade Görülmemiş böyle acı dünyada Ağlar bir dul gelin yaslı bu evde Ah çekti Ali İzzet Özkan ağladı |